Węch

Dobry i subtelny węch to nieodzowna cecha psa myśliwskiego. Bez względu na to, gdzie on pracuje w polu, lesie czy wodzie ostateczny wynik jego pracy zależy od subtelności tego zmysłu. Ocena węchu u psa nie jest sprawą łatwą i nie może być wydana nawet po kilku próbach, gdyż na węch psa wpływają: warunki atmosferyczne (temperatura powyżej 25°C, ulewny deszcz, silny wiatr, śnieg, temperatura poniżej —20°C); niedyspozycja lub przemęczenie psa; świeżość tropów zwierzyny i jej ruch oraz podłoże; stopień wyrobienia organu powonienia lub umiejętność posługiwania się nosem. Pies ma powonienie niezmiernie wrażliwe, ale i zmienne, dlatego też podstawą oceny węchu nie może być jednorazowa, nawet kilkugodzinna obserwacja zachowania się psa w polu. Aby stwierdzić, czy pies ma zły czy dobry węch, trzeba przeprowadzać obserwacje w ciągu kilku tygodni, a nawet miesięcy. Przeprowadzanie próby węchu młodego wyżła na wyciekających kuropatwach prowadzi zazwyczaj do wysnucia fałszywych wniosków. Próbę taką zaleca się przeprowadzać na świeżo ubitym ptaku, np. kuropatwie, kaczce, gołębiu, a nawet kawce (niedrapieżnikach).