Za aport nie mogą oczywiście służyć kamienie czy przedmioty metalowe, te bowiem szkodliwie wpływają na uzębienie psa. Najlepiej spełniają swe zadanie koziołki drewniane z kompletem nakładanych na obydwa końce osi (drążka) drewnianych lub metalowych krążków o różnej masie (wadze), na wzór sztangi używanej w sportowej dyscyplinie podnoszenia ciężarów. Koziołek z drewnianymi krążkami służy do nauki aportowania z powierzchni wody, a z metalowymi – do wyciągania z dna zbiornika. Pies mający do czynienia z koziołkiem od wczesnej młodości (o czym była mowa na str. 159) chwyta go zawsze za oś (drążek), który właśnie dlatego powinien być drewniany.
. Po nauczeniu psa aportowania koziołka pływającego, jak też zatopionego, można rozpocząć ćwiczenia z aportowania manekinów – pozorujących różnej wielkości i wagi dzieci, młodzież i łudzi dorosłych. Manekiny muszą być oczywiście skonstruowane w ten sposób, by swą budową odpowiadały metodzie nauczania psa sposobu utrzymywania ich w czasie tonięcia na powierzchni wody (ryc. 102). Najlepiej, gdy pies wykonuje tę czynność w towarzystwie swego pana, wtedy, bowiem czuje się pewniej i bezpieczniej, a poza tym może korzystać z jego korekcyjnej pomocy.
Dodaj komentarz