W celu uzmysłowienia psu, że chodzi o przedmiot, a nie o ściganie osoby, osobnik po podejściu bliżej psa powinien kijem poruszyć czapkę, jakby chciał ją w ten sposób zabrać. W czasie ćwiczenia nie wolno psa straszyć ani uderzać. Kiedy tylko pies zawarczy lub zaszczeka, pomocnik powinien natychmiast się cofać, aby w ten sposób prowokować psa do szczekania i atakowania zbliżającej się osoby. Przy nauce pilnowania i w razie potrzeby atakowania złodzieja wskazane jest, aby pomocnik na rękę, którą będzie usiłował zabrać przedmiot, nawinął worek, ochraniając przed ugryzieniem. Jeśli pies usiłuje chwycić za rękę, myśliwy chwali go słowami „taak, doobrze — bierz go”, pomocnik zaś tak zasłania się, aby pies mógł go chwycić. W miarę postępów ćwiczeń uczymy psa pilnowania przedmiotów w naszej nieobecności. Przywiązujemy psa na lince do drzewa lub kołka, pozostawiając mu przedmiot, i odchodzimy na pewną odległość, ukrywając się, tak aby móc z ukrycia obserwować psa i ewentualnie zachęcać go głosem. Kiedy pies oszczekuje zbliżającego się pomocnika, chwalimy go nie wychodząc z ukrycia. Pomocnik w tym czasie ucieka, po chwili zaś powtarza swoją akcję. Na szczekanie wychodzimy z ukrycia, podchodzimy do psa, chwalimy go i nagradzamy. Należy pamiętać, że pilnowanie przedmiotów to ćwiczenie nie mające nic wspólnego z wyrabianiem agresywności. Pies powinien skojarzyć, że atakować może tylko wtedy, gdy osoba obca wyciąga po przedmiot rękę lub zamierza się na psa. Psy, które na widok pomocnika pełne są strachu i nie reagują szczekaniem na jego ruchy i zamiary, trwożliwie uciekają lub cofają się do tyłu, nie nadają się do pilnowania przedmiotów.
Dodaj komentarz