Znajomość ta jest zasadniczym warunkiem osiągnięcia dobrych rezultatów w wychowywaniu i szkoleniu, ułatwia bowiem rozpoznanie przyczyn powodujących takie czy inne zachowanie się psa, a tym samym wskazuje na właściwą w danym wypadku metodę szkolenia. Jeśli wiemy, że pies jest łakomy, ma więc silnie rozwinięty instynkt pokarmowy, to zastosowaniem smakołyków możemy osiągnąć lepszy rezultat szkolenia niż na przykład zmuszaniem linką czy smyczą. Odwrotnie jeśli pies zdradza słabe zainteresowanie do przynęt, a ponadto postępowanie jego cechuje pobudliwość i upór, to stosowanie środków przymusu (linka, smycz) w połączeniu z nagrodą może dać w tym wypadku lepsze rezultaty. Największe trudności i kłopoty w wychowaniu i szkoleniu sprawiają zwykle psy typu pobudliwego, gdyż wymagają od wychowawcy wyjątkowej cierpliwości, rozwagi, opanowania i dużej systematyczności w szkoleniu. U psów tego typu silne są odruchy pobudzania, brak natomiast odruchów hamowania. Postępowanie psa pobudliwego cechuje nerwowość, szybkość reakcji, brak opanowania i dlatego wymaga on ustawicznego oddziaływania hamującego w celu wyrównania procesów pobudzania i hamowania.
Dodaj komentarz