Zadanie płochaczy polega na wyszukiwaniu i wypłaszaniu oraz wypędzaniu z oszczekiwaniem drobnej zwierzyny (zając, królik, bażant, kuropatwa) z gęstych zarośli niedostępnych dla myśliwego, remiz śródpolnych, zagajników, upraw wiklinowych, na stanowisko myśliwego lub myśliwych, w zależności od rodzaju polowania, a w szuwarach i terenach podmokłych polega na zmuszaniu zwierzyny do opuszczenia miejsca ukrycia lub wzlotu. Do pracy tej nadają się przede wszystkim psy małego wzrostu (spaniele, foksteriery, welszteriery, teriery myśliwskie, łajki) mogące łatwo wchodzić w każdą gęstwinę. Wyżeł dobrze przeszkolony w suchym polu może być również użyty do tej pracy, ale jego rola w terenie o gęstym podszyciu i zadrzewieniu będzie ze względu na jego wzrost ograniczona. Użycie wyżła nie przeszkolonego uprzednio w polu osłabi całkowicie jego skłonność do wystawiania, karność i chęć współpracy z myśliwym.
Przygotowanie płochacza do pracy w polu
Ponieważ płochacze (psy małych ras) nie wystawiają zwierzyny, użytkowanie ich z dobrym skutkiem do polowania w polu na drobną zwierzynę uzależnione jest przede wszystkim od: stopnia wypracowania u nich w okresie szkolenia wstępnego karności i posłuszeństwa na sygnał „waruj”,
dobrego prowadzenia zarówno w okresie układania, jak i później w czasie polowania. Sygnał „waruj” lub „stój” musi jako bodziec hamujący działać na psa bardziej skutecznie niż zapach, widok pomykającej lub uciekającej bądź wzlatującej zwierzyny. Dopiero przy takim stopniu posłuszeństwa i opanowania psa może myśliwy liczyć na wyniki nie gorsze od polowania z wyżłem, a w trudnych warunkach terenowych może nawet na lepsze efekty. Naukę wyszukiwania zwierzyny (przekładania pola) rozpoczynamy po uprzednim przeszkoleniu wstępnym i prowadzimy ją w myśl zasad omówionych przy szkoleniu wyżłów. Oczywiście do tej pracy w polu spośród wszystkich psów małych ras najlepiej nadawać się będą spaniele. Z reguły zmuszeni będziemy uczyć psa na lince, aby wdrożyć mu nawyk przekładania pola zakosami w prawo i w lewo w odległości od nas nie większej niż 30—40 m (w zależności od pokrycia terenu), a do przodu nie dalej jak 20—25 m.
Dodaj komentarz