Odcinek drogi, na którym pies w zwolnionym tempie zbliża się do zwierzyny po jej zwietrzeniu, nazywamy ściąganiem. Ściąganie powinno zakończyć się stójką, a u psów małych ras zatrzymaniem ruchu. Kiedy tylko pies zaczyna ściągać, myśliwy powinien zbliżyć się do niego, aby nie pozwolić mu na ruszenie i ewentualnie gonienie zwierzyny. Wszystkie psy „początkujące” wymagają utrwalania u nich stójki, gdyż jest ona zazwyczaj zbyt krótka i kończy się przeważnie podniesieniem zwierzyny przed dojściem myśliwego do psa. Do szkolenia psa w polu, a przede wszystkim nauki wystawiania i utrwalania stójki, prawidłowego zachowania się wobec zwierzyny najlepiej nadają się kuropatwy, zwłaszcza jesienią, gdyż są w stadkach. Dla wyrobienia subtelności węchu wskazane jest również ćwiczenie na bażantach. Pies prowadzony na lince z czasem zaczyna coraz lepiej wystawiać. Wtedy dla utrwalenia stójki postępujemy z nim podobnie jak z psami grupy drugiej. W miarę postępów w wystawianiu zachowanie się wobec zwierzyny będzie coraz poprawniejsze. Wtedy od czasu do czasu możemy pozwalać psu na wypychanie zwierzyny.
Dodaj komentarz