W celu wymuszenia posłuchu możemy się posłużyć nie tylko rozkazem „waruj”, lecz także strzałem z procy lub wiatrówki. Jeśli pies spokojnie doprowadza, możemy go odwoływać do siebie, aby w ten sposób utrwalać u niego posłuszeństwo. Najlepszym sprawdzianem wyszkolenia psa jest jego zachowanie się w stosunku do zwierzyny znalezionej w polu, ruszonej lub pomykającej. Wiadomo, że żaden pies polujący na drobną zwierzynę nie może jej gonić, a jeśli poniesiony pasją skoczy za nią, to na sygnał powinien natychmiast wrócić do myśliwego. Myśliwy nie powinien strzelać do zwierzyny, którą pies. ruszył i skoczył za nią, a tym bardziej nie powinien natychmiast po strzale posyłać psa, aby ją aportował, skoro jej nie wypracował i nie wystawił. W zasadzie powinniśmy wymagać od młodych, uczących się psów, aby zachowywały się spokojnie w stosunku do zwierzyny, która podniosła się w związku z pracą psa, ruszyła sama lub pomyka w pobliżu. Pies powinien wtedy zawarować na rozkaz lub samorzutnie, może jednak tylko ysiąść lub nawet stać, co zwykle robią starsze psy. Istotne jest, aby zachował spokój.
Dodaj komentarz