Pointery i wyżły niemieckie wystawiają w pozycji stojącej, setery natomiast w półprzy- siadzie, a nieraz w pozycji leżącej (warującej), przy czym niektóre psy trzymają ogon wyprężony, inne nieznacznie nim poruszają lub wachlują (setery). Psy wyżły mogą robić stójki prawidłowe, puste lub martwe. Każdy wyżeł powinien wystawiać zwierzynę prawidłowo, tzn. że po zrobieniu stójki powinien bezwzględnie trzymać ją dopóty, dopóki myśliwy do niego nie dojdzie i nie poda mu rozkazu „naprzód”. Może to trwać kilka lub kilkanaście sekund, a nawet kilka minut, zależnie od tego jak daleko znajduje się w danym momencie myśliwy. Jeżeli pies po wystawieniu zwierzyny dociągnie do niej samorzutnie, nie współpracując z myśliwym, to mówimy, że ma on zbyt krótką stójkę lub, że słabo wystawia. Psy młode, niedoświadczone, zmęczone lub słabo wietrzące robią często stójki puste, tj. wystawiają kotliny, paprzyska, ślady zwierzyny, miejsca, które przed chwilą opuściła. Oznacza to, że taki pies nie potrafi w danej chwili odróżnić silniejszego zapachu wydzielanego przez zwierzynę, znajdującą się przed nim, od słabszego zapachu po jej odejściu.
Dodaj komentarz