Podchodzimy z psem na odległość kilkudziesięciu metrów na lince lub puszczamy go luzem, a kiedy po dojściu do klatki zacznie szczekać, podchodzimy, chwalimy go, nagradzamy i skłaniamy do dłuższego oszczekiwania poruszaniem klatki itd. Możemy również do nauki oszczekiwania posłużyć się skórą, pod którą umieszczamy przynętę w postaci mięsa lub karmy w misce. We wszystkich ćwiczeniach zwracamy uwagę, aby pies szczekając nie szarpał i nie chwytał makiety. Należy pamiętać, że prawidłowe skojarzenie nastąpi wtedy, gdy te ćwiczenia będą dla psa interesujące (kot), przyjemne, bo szczekając otrzymuje obfitą nagrodę lub karmę. Kiedy pies dobrze oszczekuje na rozkaz klatkę z kotem przykrytą skórą sarny, ewentualnie wypchaną sarnę, uczymy go, aby oszczekiwał „sarnę” samorzutnie, bez naszego rozkazu. Ćwiczenie prowadzimy w ten sposób, że wypchaną sarnę lub skórę umieszczamy w terenie zadrzewionym, w odległości 10, 20, 30 do 50 m od miejsca, w którym pozostawiliśmy psa. Następnie wracamy do psa, przypinamy mu linkę do obroży i podając rozkaz „gdzie sarna — pokaż, gdzie jeleń”, zachęcamy go do posuwania się w jej kierunku po naszych śladach. Po dojściu do sarny rozkazem „daj głos”, pobudzamy go do jej oszczekiwania, dopóki nie zabierzemy „sarny”. Ćwiczenie przeprowadzamy w różnym terenie tak długo, aż pies po dojściu do sarny nie zacznie samorzutnie szczekać.
Dodaj komentarz