Podaj rozkaz „taak wąchaj”, następnie podprowadza po linii swojej drogi około 20 m, zwalnia go ze smyczy-linki, powtarzając rozkaz „szukaj zguba” lub „szukaj — aport”. Jeśli nie mamy możności pozostawienia psa za zasłoną, to kładąc ślad, przedmiot należy tak pozostawić w terenie, aby pies, który przecież obserwuje bacznie idącego właściciela nie wiedział, w którym miejscu on został położony. W tym celu myśliwy kilkakrotnie markuje na śladzie, a przede wszystkim na załamaniach, położenie przedmiotu. Po sposobie pracy psa i dokładności trzymania się śladu możemy ocenić dokładnie stopień wyszkolenia psa w tym zakresie. Wszystkie ćwiczenia szukania zguby, a przede wszystkim prowadzone na lince w myśl układów wzorów wyszczególnionych uprzednio, dają myśliwemu doskonałą możliwość poznania stylu i sposobu pracy psa, przygotowują psa bardzo dobrze do szukania postrzałków (podobnie jak włóczka) oraz stanowią bardzo ważny wstęp do szkolenia w pracy na farbie.
Dodaj komentarz