
Niektóre psy myśliwskie, zwłaszcza wyżły niemieckie szorstkowłose, odznaczają się wrodzoną ciętością, nieufnością do obcych oraz odwagą i tak dalece rozwiniętym instynktem obrony, że mogą być użyte do pilnowania przedmiotów i obrony właściciela. Wyrobienie u psa tych umiejętności jest szczególnie korzystne dla leśników. Pies taki może oddać duże usługi przy zwalczaniu przestępstw leśnych, przytrzymując wnyka- rzy, kłusowników, złodziei i tych wszystkich, którzy stawiają opór jego właścicielowi. Wprawdzie nawet najbardziej agresywny wyżeł nie może całkowicie zastąpić psa obronnego, niemniej jednak znajdowanie się przy boku myśliwego agresywnego psa ma duże znaczenie. Od psa przygotowanego do pilnowania przedmiotów żądamy, aby na rozkaz „pilnuj” lub „zostań — pilnuj” nie opuszczał powierzonych jego pieczy przedmiotów, zachowywał się spokojnie, nie szczekał bez powodu i nie wył, przy tym aby wykazywał agresywność wobec osób, które usiłują zabrać mu pilnowany przedmiot. W tym celu przeprowadzamy następujące ćwiczenia. Myśliwy kładzie przed psem jakiś przedmiot, na przykład czapkę, i wskazując na niego daje psu rozkaz „pilnuj — uważaj”. Na umówiony sygnał wychodzi z ukrycia pomocnik, trzymając kij w ręce, i powoli zbliża się do psa z różnych stron, jakby się skradał, uderza przy tym kijem o ziemię i wykonuje ruchy zmierzające do odstraszenia psa od pilnowanego przedmiotu oraz wywołania odruchu szczekania. Właściciel trzyma psa na smyczy, zachęcając go słowami „pilnuj, nie daj ruszyć”, w celu wywołania u niego szczekania. Jeśli pies zaszczeka, pomocnik powinien się cofnąć i ukryć.
Dodaj komentarz