Przy bocznym wietrze pies również w zależności od siły wiatru i terenu będzie szedł często z boku tropu, z lewej lub prawej strony od jednego do kilku metrów. Linkę należy trzymać w ręce miękko, luźno, aby gdy pies ruszy szybciej na tropie, nie odczuwał szarpnięć.
Jest rzeczą zrozumiałą, że wyschnięta skóra (makieta) zwierzyny nie stanowi dla psa bodźca do pracy. Nie jest nim w dostatecznym stopniu nawet obfita nagroda. Psu, który stracił chęć do pracy na tropach sztucznie sfarbowanych, a jest dostatecznie ostry, możemy dla wzbudzenia zainteresowania postawić na końcu tropu kota w klatce przykrytej skórą. Aby pies nie posługiwał się na tropach sztucznie sfarbowanych również zapachem układającego trop, wskazane i konieczne jest wplatać tropy zwodnicze innego pomocnika w miejscach załamań tropu lub ukła dać tropy sztuczne tam, gdzie są już ślady ludzi i zwierzyny. Dotyczy to zarówno układania tropów sztucznie sfarbowanych, jak i włóczek. W psychice psa i jego instynktach tkwi żywiołowy pęd do tropienia po liniach prostych, aby jak najszybciej dojść do celu, zdobyć zwierzynę, zaspokoić głód i instynkt łowiecki. Tak zawsze postępowali jego przodkowie. Ślady zwodnicze, przecinające kierunek tropienia lub przedłużające linię tropu, są dobrym i skutecznym sposobem do stłumienia tego pędu instynktownego i skłonienia psa do rozważnego, spokojnego identyfikowania zapachu tropu wśród śladów zwodniczych.
Dodaj komentarz