Nowofundlandy są bardzo popularne w całej Kanadzie, USA i niektórych krajach zachodniej Europy, zwłaszcza w Wielkiej Brytanii i obydwu krajach niemieckich. Rasę tę udoskonalili Anglicy. Obecnie są to psy bardzo duże (wysokość w kłębie: pies – 70 cm, suka – 66 cm), masywne: (pies – 65 kg, suka — 50 kg.) i silne, a zarazem wyjątkowo łagodne i pojętne. Dzięki tym zaletom oraz niezwykłym zdolnościom pływackim nadają się wyśmienicie zarówno do pełnienia roli opiekunów dzieci, jak też do ratownictwa wodnego. Opisano już wiele wypadków wyratowania przez nowofundlandów tonących dzieci, którymi się opiekowały. Przystosowaniu się tych zwierząt do wody sprzyja nieprzemakalna okrywa włosowa, która jest długa, gęsta i obficie namaszczona wydzieliną gruczołów łojowych. Szkoląc na ratowników wodnych nowofundlandy hodowane od wielu pokoleń w warunkach kontynentalnych, zupełnie innych niż tych, w jakich żyli ich krewni z Kanady, musimy wprawdzie wdrażać je od podstaw do pracy w wodzie, ale uczą się jej o wiele łatwiej i szybciej niż psy innych ras i dlatego właśnie zasługują na rozpowszechnienie w miejscowościach nadmorskich i położonych nad jeziorami. Spośród innych ras nadających się do pracy w wodzie najodpowiedniejszy jest chyba owczarek niemiecki, najuniwersalniejszy jako pies służbowy. W filmie „Czterej pancerni i pies” znane są zresztą sceny, w których przedstawiciel tej rasy Szarik demonstruje umiejętność pływania, wyciągania zatopionych w wodzie przedmiotów i holowania łodzi do brzegu.
Dodaj komentarz