Pasję i wytrwałość psa poznajemy po jego zachowaniu się w polu wobec zajęcy. Aby przeprowadzić ocenę pasji i wytrwałości młodego psa, należy go uprzednio oswoić z terenem i jego zjawiskami. Towarzystwo psa dorosłego oddaje w tym wypadku dużą pomoc, gdyż jego zachowanie się pobudza młodego psa do biegania. Młody pies, szczególnie chowany w warunkach miejskich, często zachowuje się w polu nieśmiało, boi się odejść od nogi myśliwego, a na widok ruszonego zająca staje lub siada, czasem pobiegnie kilka kroków za nim i wraca do nogi. Namiętność gonienia bardzo szybko się budzi i po kilku, a najwyżej po kilkunastu dniach szczenię już goni za zającem. Młody pies powinien pogonić galopem za zającem przynajmniej kilkaset metrów (500 do 600).
Jeśli szczenię w ciągu kilkutygodniowych prób, zwłaszcza w towarzystwie dorosłego psa, nie wykaże chęci do gonienia zwierzyny, można uważać to za brak pasji łowieckiej. Oczywiście, rozwój psychiczny nie zawsze idzie w parze z rozwojem fizycznym i dlatego nieraz u szczenięcia instynkt łowiecki może przejawiać się znacznie później, zdarza się bowiem, że u niektórych ras psów pełny rozwój psychiczny następuje między 1—2 rokiem życia, a nawet później. Jeżeli jednak mimo pełnego rozwoju fizycznego pies nie wykazuje nadal żadnej pasji, a przy tym ma słaby węch, to szkoda wtedy pracy i trudu na jego szkolenie, powinien on być wyeliminowany z hodowli.
Dodaj komentarz