Tylko posokowce bawarskie i hanowerskie, natomiast do wytropienia sarn oraz zwierzyny grubej w łatwiejszych warunkach — wyżły niemieckie, zwłaszcza szorstkowłose, teriery, jamniki i spaniele. Istota tropienia polega na dokładnym trzymaniu się tropu i posługiwaniu się określonym zapachem zwierzyny, podjętym lub wskazanym psu na miejscu postrzału, tzw. podstawie wyjściowej. W praktyce łowieckiej tropy postrzałków do 6 godzin po odstrzale w dogodnych warunkach atmosferycznych i terenowych nazywamy tropami świeżymi lub ciepłymi, tropy po 6—12 godzinach — starymi lub zimnymi, tropy po ponad 12 godzinach — przestarzałymi. Najtrudniej jest psu pracować na tropach starych lub przestarzałych, szczególnie w nie sprzyjających warunkach terenowych czy atmosferycznych. Stąd też wynik pracy psa na tropie zależy od świeżości tropu, warunków terenowych i atmosferycznych, podłoża, stopnia wyszkolenia i doświadczenia psa oraz jego wrodzonych skłonności do tej pracy. Wiadomo, że pracę utrudnia psu suche, twarde, kamieniste lub pyliste podłoże, temperatura dnia powyżej 25°C lub poniżej 20°C zimna,
Dodaj komentarz