Rozkaz „waruj”

Kiedy pies na rozkaz „waruj” lub pociągnięcie smyczą przyjmuje właściwą pozycję i zachowuje się spokojnie, pozostawiamy go w takim położeniu i powoli oddalamy się od niego, początkowo na odległość smyczy. Pies powinien warować nawet pół godziny. Nie tyle jednak ważne jest w tym wypadku to, jak długo waruje, lecz jak szybko przyjmuje pozycję warowania na rozkaz. Pies na rozkaz „waruj” powinien przypaść do ziemi jak podcięty kosą. Reakcję taką możemy u niego wywołać tylko za pomocą systematycznego codziennego ćwiczenia i zaprawy w polu wobec podrywającej się zwierzyny. Jeśli pies wykonuje rozkaz szybko i sprawnie, waruje przy tym przynajmniej w ciągu kilku minut, nie opuszczając miejsca, możemy nauczyć go wykonywania tej samej czynności na inny sygnał (bodziec warunkowy), na przykład na znak ręką czy gwizdek.
Stajemy przed siedzącym psem, w odległości kilku kroków, trzymając w lewej ręce smycz, którą można ewentualnie przypiąć do obroży kolczastej. Podnosimy prawą rękę w górę, dając jednocześnie rozkaz „waruj”. Jeśli pies nie wykonuje rozkazu, zmuszamy go do tego pociągnięciem smyczą ku ziemi. Kiedy pies przywaruje, przetrzymujemy go w tej pozycji przez kilka minut, a następnie chwalimy i nagradzamy smakołykiem. Pozwalamy mu również pobiegać, a potem przywołujemy do nogi. Naukę warowania na gwizdek przeprowadza się podobnie jak poprzednie ćwiczenie. Kiedy pies szybko i dokładnie waruje, na znak ręką, stajemy przed nim w odległości kilku kroków, trzymając go ewentualnie na krótszej smyczy. Następnie podajemy umówiony sygnał gwizdkiem i pociągamy symczą ku ziemi. Po kilku dniach szkolenia pies, zależnie od zdolności kojarzenia, będzie wykonywał ćwiczenia na sam gwizdek. Sygnał gwizdkiem musi być zawsze podawany jednakowo, tym samym tonem.