
Trop sztucznie sfarbowany powinien być zakończony tuszą lub makietą zwierzyny płowej, a w ostateczności skórą. Makieta sarny przypomina zewnętrznym wyglądem zwierzynę i tym samym umożliwia psu szybsze skojarzenie celu jego pracy. Jeśli trop układa sam myśliwy, to do psa powracać powinien inną drogą, oddaloną kilkadziesiąt metrów od położonego tropu. Myśliwy może Rys. 72. Wzór tropu sztucznie sfarbowanego lub włóczki ze śladami zwodniczymi. Stosowanie śladów zwodniczych odzwyczaja psa od posługiwania się zapachem układającego trop: O — początek tropu, X — miejsce położenia makiety również układać tropy tak, żeby jego zakończenie znajdowało się w pobliżu miejsca, z którego pies ma rozpocząć pracę. Pierwsze tropy mogą być obficiej skropione, następne mniej. Po dojściu psa do makiety sarny nie wolno zezwalać mu na chwytanie jej czy szarpanie. Psa należy natomiast nagrodzić pochwałą, pogłaskaniem lub smakołykiem. Po położeniu tropu przypinamy psu do obroży linkę tropową, podprowadzamy go na miejsce „odstrzału zwierzyny” i pokazując trop, dajemy mu dostateczną ilość czasu do jego zwietrzenia. Jest ważne, aby pies dobrze zapamiętał rodzaj zapachu, który w dalszej drodze ma być dla niego nicią przewodnią. Niestety, myśliwi bardzo często zapominają o tym.
Dodaj komentarz