Przy zasiadce w lesie psa umieszczamy obok siebie w odpowiednio zamaskowanym miejscu i zwracamy uwagę, aby zachowywał się spokojnie. Psa zachowującego się niespokojnie upominamy lub nawet karcimy pręcikiem. Również we wszystkich innych wypadkach polowania w lesie należy wymagać od psa bezwzględnego spokojnego zachowania się na stanowisku. Pies nie może szczekać, wyć, skomleć ani opuszczać miejsca, w którym go pozostawiono. W szkoleniu w tym kierunku dużą korzyść może oddać pomocnik, który na niewłaściwe odruchy psa reaguje pociągnięciem obrożą kolczastą, świśnięciem bata itd. Jeśli myśliwy nie może skorzystać z pomocnika, to przypina psu do obroży kolczastej symcz i zabiera go ze sobą na stanowisko. Kiedy zwierzyna zbliża się do stanowiska, lecz nie jest jeszcze widziana przez psa, dajemy rozkaz „waruj”; smycz możemy przystąpić nogą. Każdy niewłaściwy odruch psa powinien być stłumiony rozkazem „waruj — fee” i pociągnięciem obrożą kolczastą. Najlepszą okazją do skontrolowania odruchów psa myśliwy będzie miał w tych momentach, gdy zwierzyna idzie na stanowiska sąsiadów. Aby młodego psa nauczyć zachowania się na stanowisku, przeprowadzamy ćwiczenie z jednym przynajmniej pomocnikiem. Stajemy z psem na smyczy na stanowisku w lesie, pomocnik natomiast naśladując nagonkę gwiżdże, klaszcze w dłonie itp., posuwając się przez las w naszym kierunku.
Dodaj komentarz