
W tym celu odstrzelonego ptaka podajemy psu grzbietem, zwracając przy tym uwagę, aby go trzymał w pysku spokojnie i niezbyt mocno ściskał zębami. Niepożądane odruchy hamujemy słowem „fee” i ewentualnie pociągnięciem obrożą kolczastą. Chcąc przyzwyczaić psa do delikatnego aportowania ptaków, zwłaszcza małych, np. przepiórki czy bekasa, możemy postępować również w następujący sposób. Na rozkaz „aport”, („podaj”) wkładamy psu do pyska na przemian własną rękę i ptaka. Ćwiczenie to powtarzamy dopóty, dopóki pies nie nauczy się miękkiego uchwytu. Psom, które zbyt silnie ściskają podjętego ptaka, możemy podawać do aportowania na przykład kuropatwę przeszytą na wylot dwoma drutami, które nieznacznie wystają z tuszy. Mocne ściśnięcie ptaka sprawi psu ból. Aportowanie po strzale. Ćwiczenie przeprowadzamy wraz z pomocnikiem. W tym celu przygotowujemy ubitego gołębia lub stójkę i udajemy się w teren. Kiedy pies wystawi kuropatwy, dajemy mu rozkaz „waruj”, a następnie ruszamy kury i oddajemy strzał do ptaka wyrzuconego w tym czasie przez pomocnika. Po chwili dajemy psu rozkaz „aport” („podaj”). W podobny sposób przeprowadzamy ćwiczenia z inną zwierzyną drobną, np. z królikiem lub zającem. Pomocnik idzie pierwszy w teren i kryje się za drzewem lub krzewami. Gdy zbliżamy się do niego z psem przy nodze, wyrzuca przygotowanego królika. Po strzale dajemy psu rozkaz „waruj”, a następnie każemy aportować.
Dodaj komentarz