Może się zdarzyć, szczególnie u psów starszych nie mających wrodzonych skłonności do aportowania, że mimo naszych wysiłków i zachęty pies nie chce przyjąć przedmiotów. W takim wypadku przerywamy ćwiczenie na pewien czas, aby potem znowu do niego powrócić. Jeśli i później pies będzie przejawiał opór, zmuszeni będziemy nakłonić go do podjęcia przedmiotu, pociągając za obrożę kolczastą lub wkładając przedmiot, np. lekki koziołek, do pyska. Inny sposób nauki polega na tym, że wydajemy psu rozkaz „waruj”, kładziemy na ziemi (tuż przed pyskiem psa) przedmiot, a następnie podajemy rozkaz „aport”. Wskazane jest używanie koziołka mającego na zakończeniach kołki, utrzymujące go w pewnej odległości od ziemi; zwykły koziołek lepiej kłaść na podwyższeniu. Ułatwia to psu podjęcie przedmiotu z pozycji warującej. Jeśli do nauki używamy wypchanej skórki królika lub zająca, to kładziemy je na ziemi zawsze grzbietem do góry i uważamy, aby pies brał ją w środku.
Dodaj komentarz