
Jeśli pies usiadł, należy powtarzać „siad”, „taak”, „doobrze”, „siad”, głaskać go, chwalić itp. oraz podać mu przygotowany smakołyk, który powinien zjeść siedząc. Na każdy odruch powstania reagujemy pociągnięciem smyczą i ewentualnie naciągnięciem grzbietu psa, podając zawsze rozkaz „siad”. Po przetrzymaniu psa przez 10—15 sekund w pozycji siedzącej pozwalamy mu następnie pobiegać. Po kilku minutach przerwy powracamy znów do tego samego ćwiczenia. Zwykle po kilku dniach ćwiczeń prowadzonych na przemian z chodzeniem przy nodze powstaje u psa odruch siadania na rozkaz i zajęcia właściwej pozycji. Nie będzie to jeszcze odruch szybki i dokładny, musi więc właściciel od czasu do czasu pociągnąć smyczą lub naciskać krzyż psa. Kilka następnych lekcji sprawi, że pies będzie wykonywał ćwiczenia coraz lepiej, aby w końcu na rozkaz „siad” natychmiast usiąść przy nodze. Każdy błąd należy niezwłocznie poprawiać przez zrobienie kroku w przód i podanie nowego rozkazu. W celu sprawdzenia, czy u psa wyrobił się już odruch siadania, podajemy rozkaz „siad” w czasie marszu lub biegu, pociągając ewentualnie smyczą. Jeśli pies zatrzyma się i usiądzie, oznacza to, że odruch warunkowy siadania na rozkaz został już u niego wyrobiony.
Dodaj komentarz