Dalszym etapem szkolenia posokowca jest nauka osaczania postrzelonej zwierzyny. Do szkolenia można przystąpić dopiero wtedy, gdy młody pies zaprawił się już dobrze w wypracowywaniu odstrzelonej sztuki, zakończonym dojściem do niej, oraz gdy osiągnął co najmniej 2 lata życia. Odstrzał powinien być tak dokonany (na miękkie lub uda), aby przeznaczona do odstrzału sztuka po strzale poszła ciężko ranna, dostatecznie farbowała i niezbyt daleko zaległa, a po dojściu psa (po tropie) miała dość sił do dalszego uchodzenia. Doprowadzenie posokowca (po 3—4 godzinach), osadzenie na tropie i praca odbywa się w myśl poprzednio omówionych zasad. Pies powinien doprowadzić na lince do miejsca, gdzie zwierzyna zaległa. Może się zdarzyć, że postrzelona sztuka dołączy do chmary innych jeleni i ciągnie chwilowo z nią. Pies, pomyliwszy trop, może dociągnąć do zdrowej sztuki. Z tego względu myśliwy przed wypuszczeniem psa w gon powinien się upewnić (farba, ciepłe legowisko), że ma do czynienia ze sztuką ranną. Wypuszczenie psa w gon na zdrową sztukę byłoby oczywiście niewybaczalną pomyłką. 'Kiedy myśliwy jest pewien, że chodzi o postrzałka, spuszcza psa, odpinając obrożę z szyi, i wydaje mu rozkaz „bierz go — ranny” lub „ścigaj, goń, daj głos”. Zadanie posokowca polega obecnie na gonieniu głosem uchodzącej przed nim zwierzyny, dogonieniu jej, osaczeniu w miejscu oszczekiwaniem i okrążaniem, aby w ten sposób umożliwić myśliwemu dojście i dostrzelenie postrzałka. Myśliwy powinien podążać za psem, kierując się jego głosem.
Dodaj komentarz