Podstawowym zadaniem dzikarzy jest szybkie odnalezienie dzika w miocie, zgłoszenie tego przez oszczekiwanie, a w razie ruszenia dzika, gon z donośnym oszczekiwaniem. Głoszenie na ciepłym czy zimnym tropie oraz oszczekiwanie wytropionej zwierzyny jest cechą wrodzoną charakterystyczną dla psów gończych-ogarów. Psy gończe, które nie głoszą na tropie, lecz pracują milczkiem, są dla myśliwego bezwartościowe. To samo dotyczy psów innych ras używanych do polowań na dziki. Głoszenie jest wyrazem stanu psychicznego psa w danym momencie. Różni się ono modulacją, wysokością tonu i częstotliwością „grania”. Zazwyczaj na zimnym tropie pies głoszący odzywa się rzadziej niż na ciepłym tropie, gdy jest bliżej zwierzyny, przy czym w drugim wypadku ton głosu jest wyższy. Pomykającą zwierzynę pies głosi żałośnie. Stojącego w gąszczu dzika pojedynka pies głosi poważnie, przy czym w głosie często przejawia trwogę.
Myśliwy polujący z psami na dziki powinien dobrze znać wszystkie odmiany tonacji szczekania swoich psów. Ułatwia to w dużym stopniu szybsze zdobycie zwierzyny. Po zachowaniu się bowiem psów można.
Dodaj komentarz