
Naukę tą należy prowadzić w terenie, w warunkach trudniejszych, przy działaniu takich bodźców podniecających i odwracających uwagę psa, jak na przykład zwierzyna, ruch uliczny, widok innego psa itp. Jeśli pies pod wpływem tych zjawisk usiłuje odskoczyć od nogi, powstrzymujemy jego zapędy rozkazem „fee” i ostrym pociągnięciem obrożą kolczastą, a następnie podajemy rozkaz „noga”. Kiedy pies posłucha naszego rozkazu, chwalimy go i nagradzamy słowem „dobrze”, pogłaskaniem i podaniem smakołyku. Jeśli pies pojmuje coraz lepiej swój obowiązek, możemy do słowa „noga” dodawać nowe hasło, a mianowicie klepnięcie lewą ręką o lewą nogę. Znakiem tym jako sygnałem przywołania do nogi może się posługiwać właściciel, kiedy konieczne jest zachowanie ciszy. Aby należycie wyszkolić psa w chodzeniu przy nodze, właściciel nie może w okresie nauczania trzymać go zbyt krótko na smyczy. Krótko prowadzony pies nie będzie wprawdzie popełniał błędów, nie oznacza to jednak, że po zwolnieniu smyczy będzie w dalszym ciągu zachowywał się poprawnie. Należy dlatego stopniowo dawać psu Okazję do popełniania błędów przez wydłużanie smyczy, przywołując go następnie do zajęcia prawidłowej pozycji. Tylko luźne trzymanie smyczy pozwala sprawdzić postępy psa w nauce chodzenia przy nodze oraz stopniowo przygotowuje go do chodzenia bez smyczy.
Dodaj komentarz