
Pies musi być nie tylko nauczony bezwzględnego posłuszeństwa, lecz także bezbłędnego wykonywania na rozkaz trudnych dla niego zadań, jak czołganie się i pokonywanie różnych przeszkód z aportem, oraz spokojnego reagowania na niespodziewane i silne bodźce akustyczne. Z programu szkolenia podstawowego muszą być wyeliminowane ćwiczenia: 17 („Niepodejmowanie pokarmu znalezionego lub podrzuconego przez osobę obcą”) i 18 („Pilnowanie różnych przedmiotów”), gdyż w ćwiczeniach tych uwzględniono element wyrabiania nieufności do osób psu nie znanych, boć przecie pies szkolony do służby w ratownictwie musi być przyjaźnie ustosunkowany do wszystkich ludzi, a tym samym wyzbyty wobec nich nieufności. Specjalistyczne szkolenie czworonogich ratowników lądowych należy rozpoczynać od przerobienia z nimi całego programu ćwiczeń z rozdziału „Tresura przysposabiająca do pracy węchowej (śledczej)”, z tym zastrzeżeniem, że z nauki poszukiwania osób obcych w terenie zalesionym, opisanej pod numerem 7 (str. 258), eliminuje się, z podanych już względów, ćwiczenie osaczania wytropionej osoby.
Dodaj komentarz