Ma na celu utrwalenie stójki i może trwać nawet kilkanaście minut, zależnie od pasji, jaką pies wykazuje. Im bardziej się niepokoi, tym dłużej go przetrzymujemy. Następnie wychodzimy przed psa (trzymając linkę w ręce) i wypychamy zwierzynę, cały czas zwracając uwagę na jego zachowanie się. Jeśli tylko pies skoczy za zwierzyną, powstrzymujemy go rozkazem „waruj” lub innym bodźcem. Trzymamy w ręce mocno koniec linki, powodując bolesne uderzenie kolcami w szyję. W tym momencie należy powtórnie podać rozkaz „waruj”, a po chwili przywołać psa do siebie i nakazać czołganie się do miejsca, skąd ruszyła zwierzyna. Tam pozostawiamy psa w pozycji warującej z rozkazem „pilnuj waruj”, chodzimy wkoło niego, przetrzymujemy w tej pozycji kilka minut, następnie przywołujemy do siebie i idziemy do dalszej pracy. Psy grupy trzeciej, charakteryzujące się dużą pasją do gonienia (gonią każdą zwierzynę), wymagać będą najwięcej pracy nad utrwaleniem u nich stójki i prawidłowym zachowaniem się wobec zwierzyny. Psy te po zwietrzeniu zwierzyny chwilowo ją zaznaczają, a następnie ruszają galopem w jej kierunku i pomimo rozkazów „waruj” lub innych bodźców hamujących idą za nią. Tak zachowujące się psy muszą być prowadzone w polu na lince, dopóki nie zaczną wystawiać. Wymagają również zdecydowanego postępowania, zwłaszcza przy oduczaniu ich od gonienia zajęcy. Po powrocie karcimy psa słowami „fee”, bierzemy go na długą linkę i obrożę kolczastą i podprowadzamy pod wiatr do miejsca, skąd zwietrzył i ruszył zwierzynę. Rozkazujemy „waruj czołgaj się”, do miejsca, z którego zwierzyna ruszyła, i tam każemy psu warować, sami zaś obchodzimy go kilkakrotnie dokoła, powtarzając rozkaz „pilnuj”. Następnie trzymając linkę, cichym sygnałem gwizdka przywołujemy psa do nogi, wymuszając w razie potrzeby ostrym pociągnięciem linki szybkie wykonanie rozkazu.
Dodaj komentarz