Naukę rozpoczynamy z przedmiotem lekkim

Side view of anonymous female master working at workbench with printing press with wheel in modern art studio with rollers

Chętnie przez psa trzymanym (lekki koziołek, wypchany królik). Kiedy pies uchwycił podany przedmiot i trzyma go w pysku, wychodzimy przed niego, obracamy się twarzą w jego stronę i trzymając go na smyczy wzywamy do siebie. Zazwyczaj pies powstanie z pozycji siedzącej i po zrobieniu kilku kroków w naszym kierunku będzie chciał wypuścić niesiony przedmiot. Nie należy na to zezwolić. Powtarzamy natychmiast rozkaz „trzymaj” i ewentualnie podtrzymując jedną ręką dolną szczękę psa, cofamy się i ponownie przywołujemy go do siebie. Po przejściu kilku kroków wydajemy psu rozkaz „siad”, po chwili odbieramy przedmiot, nagradzamy psa i pozwalamy mu pobiegać. Jeśli mimo naszego zakazu pies wypuści przedmiot z pyska, karcimy go głosem i powtarzając rozkaz „aport” lub „podaj” skłaniamy go do przejęcia przedmiotu z ręki lub wkładamy go do pyska. Po kilku dniach pies nauczy się nieść przedmiot, idąc co najmniej kilka kroków obok nas. Przedłużając stopniowo czas noszenia, powinniśmy dojść do tego, że pies będzie nosił przedmiot przez kilka minut. Kiedy pies nauczy się nosić lekkie przedmioty, przyzwyczajamy go do noszenia nieznacznie cięższego koziołka lub kawałka okrągłego drewna obszytego skórką kota czy królika. Podejmowanie przedmiotów z ziemi. Wyrobienie u psa nawyku podejmowania na rozkaz przedmiotów z ziemi jest stosunkowo trudne, toteż powinniśmy wykorzystywać wszelkie samorzutne przejawy chwytania z ziemi, powtarzając rozkaz „aport” lub „podaj”, i w ten sposób przyspieszając powstanie u psa nawyku podejmowania na rozkaz. Naukę podejmowania na rozkaz każdego przedmiotu z ziemi możemy prowadzić w dwojaki sposób: z pozycji psa stojącej lub siedzącej, z pozycji psa warującej.

Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis!

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.


*